ONLINE ΡΑΝΤΕΒΟΥ
Ουρολοίμωξη, δοκιμαστικοί σωλήνες

Ουρολοίμωξη

Μια από τις συχνότερες ουρολογικές παθήσεις είναι η ουρολοίμωξη. Πρόκειται για βακτηριακή λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος, που μπορεί να εκδηλωθεί ανά πάσα στιγμή σε οποιοδήποτε τμήμα του. Μάλιστα, η ουρολοίμωξη είναι ο δεύτερος συχνότερος τύπος λοίμωξης στον άνθρωπο.

Προκαλείται από παθογόνους μικροοργανισμούς, όπως είναι τα βακτήρια, τα οποία εισέρχονται στο ουροποιητικό από την ουρήθρα και κανονικά πρέπει να εξέλθουν άμεσα με την ούρηση. Κάποιες φορές όμως τα βακτήρια κατορθώνουν να διαπεράσουν τη φυσική άμυνα του οργανισμού, να εγκατασταθούν στο ουροποιητικό και να προκαλέσουν τη λοίμωξη.

Οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες στις ουρολοιμώξεις για καθαρά ανατομικούς λόγους. Η γυναικεία ουρήθρα είναι μικρότερη από την ανδρική, με συνέπεια η είσοδος των βακτηρίων στην κύστη να καθίσταται ευκολότερη. Επίσης, βρίσκεται πολύ κοντά στον πρωκτό και το αιδοίο, πηγές μικροβίων.

Αν και στους άντρες οι ουρολοιμώξεις είναι λιγότερο συχνές, συνήθως είναι πιο σοβαρές και απαιτούν θεραπείες που διαρκούν περισσότερο. Συχνά μάλιστα προκύπτουν επειδή η ούρηση παρεμποδίζεται από κάποια άλλη παθολογική κατάσταση, όπως η ύπαρξη λίθων ή η Καλοήθης Υπερπλασία Προστάτη.

Μάλιστα, στους άνδρες και οι υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις συνδέονται συνήθως με άλλες παθήσεις, όπως η Καλοήθης Υπερπλασία Προστάτη, η χρόνια βακτηριακή προστατίδα και ο σακχαρώδης διαβήτης.



Ουρολοίμωξη και συμπτώματα

Οι ουρολοιμώξεις εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα στο κατώτερο ουροποιητικό (στην ουροδόχο κύστη ή στην ουρήθρα), όπου συνοδεύονται από ενοχλήσεις στην ουρήθρα, από αύξηση της συχνότητας των επισκέψεων στην τουαλέτα, από αίσθημα πίεσης στην κοιλιακή χώρα, από πόνο κατά την ούρηση και συχνά από αιματουρία.

Παράγοντες κινδύνου

Οι παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν το ενδεχόμενο εμφάνισης μιας ουρολοίμωξης είναι πολλοί: από την κακή υγιεινή της πρωκτογεννητικής περιοχής και τις κακές συνήθειες ούρησης μέχρι τις σεξουαλικές πρακτικές και την αντισύλληψη στις γυναίκες.

Η αποφυγή της ούρησης κυρίως από τις γυναίκες όταν βρίσκονται έξω, αλλά και η επιλογή τους να ουρούν όρθιες στις δημόσιες τουαλέτες, κάτι που δεν επιτρέπει τη χαλάρωση των μυών του πυελικού εδάφους, άρα δεν επιτρέπει μια φυσιολογική ούρηση, είναι σε μεγάλο βαθμό παράγοντες κινδύνου για την ουρολοίμωξη.

Επίσης, η σεξουαλική επαφή είναι από τις πλέον συνήθεις αιτίες για τις ουρολοιμώξεις, καθώς τόσο οι γυναίκες όσο και οι άντρες δεν ουρούν μετά την σεξουαλική πράξη, με συνέπεια να δίνουν χώρο στην ανάπτυξη των βακτηρίων. Την πιθανότητα ουρολοίμωξης αυξάνει και το πρωκτικό σεξ, αλλά και η χρήση λιπαντικών που διαταράσσουν τη φυσική άμυνα του οργανισμού.

Μεταξύ άλλων, και κάποιες μορφές αντισύλληψης, όπως το διάφραγμα και οι σπερματοκτόνες ουσίες, μπορεί να ανοίξουν τον δρόμο για τα μικρόβια.

Διάγνωση και θεραπεία

Για τη διάγνωση της ουρολοίμωξης θα απαιτηθεί γενική ούρων, ώστε να διαπιστωθεί αν υπάρχουν μικρόβια στα ούρα. Σε αυτή την περίπτωση θα ακολουθήσει καλλιέργεια, ώστε να καθοριστεί ο τύπος του μικροβίου και να αποφασισθούν από τον γιατρό τα κατάλληλα αντιβιοτικά. Αν οι ουρολοιμώξεις είναι υποτροπιάζουσες, ενδέχεται να χρειαστούν και άλλες εξετάσεις, όπως υπερηχογράφημα κύστης, για να διαπιστωθεί αν υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα στο ουροποιητικό σύστημα που τις προκαλεί.

Στην πλειονότητά τους οι ουρολοιμώξεις που είναι συνέπεια βακτηρίων αντιμετωπίζονται συντηρητικά, με τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, ενώ τόσο στην αρχή όσο και κατά τη διάρκεια της θεραπείας συνιστάται η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων νερού, η οποία επιταχύνει τη διαδικασία της ίασης.

Όταν η ουρολοίμωξη συνδέεται και με κάποια πάθηση στο ουροποιητικό σύστημα, όπως είναι για παράδειγμα ο λίθος ή η Καλοήθης Υπερπλασία Προστάτη, πρέπει να αντιμετωπιστεί και αυτό το αίτιο. Σε κάθε περίπτωση η ουρολοίμωξη θεραπεύεται κατά κύριο λόγο στο σπίτι, με εξαίρεση βαριές λοιμώξεις που συνοδεύονται από πυρετό και μπορεί να απαιτήσουν νοσηλεία και ενδοφλέβια αγωγή.

Πάντως, η ουρολοίμωξη τις περισσότερες φορές μπορεί να προληφθεί. Η κατανάλωση νερού, η σωστή υγιεινή, οι ορθές συνήθειες ούρησης, αλλά και η προσοχή κατά τη σεξουαλική επαφή μπορούν να προστατέψουν το άτομο από την εμφάνιση της ενοχλητικής αυτής πάθησης.