Παιδική περιτομή
Η περιτομή είναι μία από τις πιο συχνές παιδοχειρουργικές επεμβάσεις και η συνηθέστερη ουρολογική μικροεπέμβαση διεθνώς.
Η παιδική περιτομή προκρίνεται δε στις περιπτώσεις που ένα παιδί αντιμετωπίζει το πρόβλημα της φίμωσης. Πέραν των ιατρικών λόγων όμως και της επιλογής της από κάποιους γονείς για λόγους υγιεινής, η παιδική περιτομή είναι συχνότερη για λόγους θρησκευτικούς, καθώς αποτελεί συμβολική πράξη κάθαρσης στην εβραϊκή και στη μουσουλμανική θρησκεία.
Περιτομή και φίμωση συνδέονται στενά, αφού η πρώτη δίνει λύση στη δεύτερη. Η φίμωση μπορεί να είναι συγγενής ή επίκτητη – μετά από χρόνιες ή επαναλαμβανόμενες φλεγμονές της βαλάνου και της ακροποσθίας- και εμφανίζεται με μεγάλη συχνότητα στα παιδιά, δεν πρέπει όμως να εμπνέει ανησυχία, καθώς σπάνια τα αίτιά της είναι παθολογικά. Ουσιαστικά πρόκειται για την κατάσταση κατά την οποία η αποκάλυψη της βαλάνου του πέους είναι δύσκολη ή αδύνατη, εξαιτίας στένωσης της δερματικής πτυχής που βρίσκεται στην άκρη του (ακροποσθία).
Πέραν της φίμωσης, η παιδική περιτομή ενδείκνυται και σε περιπτώσεις στένωσης της πόσθης, παραφίμωσης, όταν δηλαδή νεκρώνεται η κεφαλή του πέους, ξηρωτικής βαλανίτιδας και συχνών ουρολοιμώξεων.
Πώς γίνεται η παιδική περιτομή
Η περιτομή μπορεί να είναι πλήρης, όταν αφαιρείται όλο το δέρμα από τη βάλανο, και μερική, όταν παραμένει ένα τμήμα που καλύπτει μερικώς τη βάλανο. Η επέμβαση της παιδικής περιτομής διαρκεί περίπου μισή ώρα και κατά τη διάρκειά της τέμνεται ο χαλινός, η ακροποσθία διαχωρίζεται από τη βάλανο, η περίσσεια απομακρύνεται και ακολουθεί συρραφή. Τα ράμματα που χρησιμοποιούνται είναι απορροφήσιμα, η επέμβαση δεν είναι επώδυνη, δεν απαιτείται νοσηλεία, ο ασθενής επιστρέφει άμεσα στις δραστηριότητές του, ενώ η επούλωση του τραύματος χρειάζεται περίπου δύο εβδομάδες. Αν και συμβαίνει σπάνια, η επέμβαση μπορεί να έχει κάποιες παρενέργειες, όπως είναι ο ερεθισμός της βαλάνου, η αιμορραγία, ο πόνος ή το οίδημα στο πέος.
Οι ωφέλειές της
Η περιτομή έχει μια σειρά ωφελειών για το παιδί, καθώς μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης ουρολοιμώξεων, προλαμβάνει τη βαλανίτιδα και τη βαλανοποσθίτιδα, όπως και την φίμωση του πέους και την παραφίμωση, περιορίζει το ενδεχόμενο εμφάνισης καρκίνου του πέους, αλλά και τον κίνδυνο σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων, ενώ εξασφαλίζει καλύτερη υγιεινή για την περιοχή.
Σε κάθε περίπτωση οι γονείς πρέπει να συζητήσουν με τον γιατρό προτού λάβουν την απόφαση αυτή για το παιδί τους.