Στυτική δυσλειτουργία στους νέους

Τα σεξουαλικά προβλήματα δεν είναι υπόθεση μόνο των μεγαλύτερων ανδρών. Τα τελευταία χρόνια η στυτική δυσλειτουργία στους νέους μάς απασχολεί όλο και περισσότερο, καθώς ο σύγχρονος τρόπος ζωής αφήνει έντονο το σημάδι του στη σεξουαλική ζωή των ηλικιακών αυτών κατηγοριών.

Πρόωρη εκσπερμάτιση και διαταραχή στύσης, που είναι και τα συχνότερα συμπτώματα της στυτικής δυσλειτουργίας, αποπροσανατολίζουν τους νέους άνδρες, με σοβαρές συνέπειες στις διαπροσωπικές και κοινωνικές τους σχέσεις.

Αίτια στυτικής δυσλειτουργίας στους νέους

Στις μικρές ηλικίες, κάτω των 30 ετών, η στυτική δυσλειτουργία αποδίδεται κατά κύριο λόγο σε ψυχολογικούς παράγοντες. Το άγχος της επίδοσης, η αγωνία να εντυπωσιάσουν τη σύντροφό τους, η ανασφάλεια για το μέγεθος του πέους τους, οι προηγούμενες εμπειρίες τους, αλλά και η πίεση της καθημερινότητας μπορούν να επηρεάσουν καταλυτικά τη στύση τους.

Μγάλο ρόλο στη στυτική δυσλειτουργία στους νέους παίζει και η κατανάλωση αλκοόλ. Μπορεί ένα ποτό να βοηθά στη χαλάρωση, όταν όμως η κατανάλωση είναι υπερβολική –όπως συμβαίνει στις νεαρές ηλικίες- η επίδραση κάθε άλλο παρά θετική είναι στις σεξουαλικές επιδόσεις.

Όταν μάλιστα έρχεται να προστεθεί και ο παράγοντας χρήσης ναρκωτικών, το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο, αφού σταδιακά εξαντλούνται τα αποθέματα τεστοστερόνης, με ό,τι σημαίνει αυτό για τη στυτική λειτουργία.

Έρευνες έχουν επίσης δείξει πως ακόμα και το κάπνισμα μπορεί να φέρει προβλήματα στη στυτική λειτουργία στους νέους.

Παράγοντας κινδύνου για τη στυτική δυσλειτουργία στους νέους είναι και η παχυσαρκία. Το βάρος επηρεάζει την καρδιά και με δεδομένη την ιδιαίτερη ευαισθησία των αιμοφόρων αγγείων του πέους, η οποιαδήποτε δυσκολία στην κυκλοφορία του αίματος μπορεί να επηρεάσει τη στύση.

Πέραν των ψυχολογικών όμως αιτίων, αλλά και αυτών που προκύπτουν από τον σύγχρονο τρόπο ζωής, η στυτική δυσλειτουργία στους νέους μπορεί να είναι απόρροια και παθολογικών παραγόντων.

Έτσι ασθένειες όπως ο διαβήτης και η υπέρταση, που ενδέχεται να εμφανιστούν σε νεαρή ηλικία, δημιουργούν ένα υπόστρωμα που δεν ευνοεί τη στύση. Με τον μεν διαβήτη δεν αιματώνονται επαρκώς τα γεννητικά όργανα, αφού ο οργανισμός αντιμετωπίζει πρόβλημα στην παραγωγή νιτρικού οξειδίου, στην δε υπέρταση οι λειτουργίες του σώματος μοιάζουν, εξαιτίας της ασθένειας, πιο γερασμένες.

Αντιμετώπιση στυτικής δυσλειτουργίας στους νέους

Οι θεραπευτικές επιλογές της στυτικής δυσλειτουργίας στους νέους είναι πολλές και επιλέγονται από τον θεράποντα ιατρό κατά περίπτωση. Σε κάποιες περιπτώσεις αρκούν μερικές αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως είναι για παράδειγμα η διακοπή του αλκοόλ, του καπνίσματος, η υιοθέτηση μιας πιο υγιεινής διατροφής ή ακόμα και η συμβουλευτική από ψυχολόγο. Σε πιο επίμονες όμως περιπτώσεις η προσέγγιση μπορεί να είναι είτε φαρμακευτική είτε χειρουργική.

Τα φάρμακα επηρεάζουν ουσιαστικά την κυκλοφορία του αίματος στα αγγεία του πέους, για να έχουν όμως αποτέλεσμα πρέπει να υπάρχει ερωτική επιθυμία.

Ωστόσο, η πλέον σύγχρονη εξέλιξη στην αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας μικρού και μεσαίου βαθμού, που προκαλείται κυρίως από αγγειακά αίτια, είναι τα κρουστικά κύματα χαμηλής έντασης. Πρόκειται για μια επαναστατική μέθοδο που δρα εξωτερικά, είναι απόλυτα ανώδυνη, δεν χρειάζεται αναισθησία και βοηθά το πέος να δημιουργήσει και να κρατήσει τη στύση, μέσω της απόκτησης καινούριων αγγείων.

Φέρνει δε αυθόρμητη σεξουαλική δραστηριότητα και τα αποτελέσματά της μπορεί να διαρκέσουν για χρόνια. Η έμπειρη ομάδα της U4U βρίσκεται μπροστά στις εξελίξεις, εφαρμόζοντας την εν λόγω μέθοδο με πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχίας και αποτελεσματικότητας στους ασθενείς της.

Τέλος, οι χειρουργικές λύσεις για τη στυτική δυσλειτουργία στους νέους συνιστώνται όταν όλες οι άλλες θεραπείες δεν έχουν αποτέλεσμα και περιλαμβάνουν την πεϊκή πρόθεση και τη χειρουργική των αρτηριών. Η μεν πρώτη είναι μια απλή επέμβαση, κατά την οποία τοποθετείται ενδοπεϊκά μια αντλία σιλικόνης, που ουσιαστικά μιμείται τη διαδικασία της στύσης. Μέσω αυτής επιτυγχάνεται η αυθόρμητη σεξουαλική επαφή και το επιθυμητό λειτουργικό αποτέλεσμα. Η δε δεύτερη επιλέγεται σε περιπτώσεις που υπάρχουν σημαντικές βλάβες του αρτηριακού δικτύου, όπως για παράδειγμα τραυματισμοί.